پيام

*جهادي
90/1/9

+ مگذار مرادر اين هياهو بانو /تنها وغريب و وسربه زانوبانو /اي كاش ضمانت دلم رابكني /تكرار قشنگ بچه آهوبانو /......از غربت جاده ها كه ميگذرم از خداحافظي عمه جانتان كه تلخ و زودميگذرد باز ميرسم به شما! باز ببخش وببخشيدهايم شروع مي شود !ببخشيدم سردار ! كه بدون خبر قبلي دل به جاده ها ميزنم /ببخشيد كه باز يادم مي رود به شما بگويم قصد سفر دارم !باز يادم مي رود شما را !

نه|دي|هشتاد وهشت 90/1/15

بابا اين شعر برا امام رضاست ها !!! :))) البته اگه ناراحت نميشين :)))

آقا جاده ميگذرد كوه ها ميگذرند اما ثانيه ها چقدر سنگين مي گذرند راستي آقا چگونه تاب آورده اي ؟!اين همه سال غربت در بغض جاده ها را !بهاردل هاي بي قرار ! با بيست و پنج سال تاخير مي روم تا جهاد كنم شهيد كه نمي شويم اما شايد شما نگاهي كني .......

قرارمان با بچه هاي جهادي ساعت 4 درب ورودي مرقد امام (ره) قسمت نميدهم نمي خواهم ! لايقش نيستم حداقل من يكي لايقش نميستم كه شما بدرقه ام كنيد كه شما آب پشت سرم بريزيد اگر نيامدي سردار نگاهت را از ما دريغ نكن گروهمان گروه جهادي خادمان ام ابيها ست ما را به مادرت حواله داده اي ؟!

زيبا بود....

.....خيلي قشنگه.......

بابا بي خيال :)))زديد ب سيم آخر ها ! دييي:

ياد جهادي وبچه هاي خوبش بخير

واقعا بخير......

ايشون مسول فرهنگي گروه هم بودن برا مراسم عيدخيلي زحمت كشيدن خدا خيرشون بده

فرات حاج مصطفي حودمونه؟

بله اقاي اسفندياري هستن

حاجي مصطفي دمش گرمه....مي يومد با ما بچه هاي عمراني هم كار مي كرد....

واقعابچه هاي خوبي داشتيم هم مخلص بودن هم مقيدمن گاهي باصداي نماز شب بچه هااز خواب بيدار مي شدم

بله واقعا بدشون من بودم....ولي تو بين خوبا ما هم آبرو گرفتيم...

آقايون تواين مسائل چون محدوديتي ندارن اينجور جاهاخيلي خوش بحالشون ميشه